Ευθυμούλα Μπαμπάτση - Τζερεφού: Ζητείται ενσυναίσθηση'

28 Φεβρουαρίου 2023
Εσπασε η καρδιά της Ελλάδας και ποτίστηκε το χώμα της με αίμα.
Δεν είναι μόνο οι 57 ψυχές που πέταξαν στον Ουρανό εκείνη τη μαύρη νύχτα με το χειρότερο τρόπο. Είναι ο Γεράσιμος που παλεύει ακόμα ένα χρόνο τώρα για να ζήσει.
Τίποτα δεν γεύτηκε το παλικάρι από τη ζωή που του χαρίστηκε με τόση αγάπη για να την απολαύσει. Είναι και οι αγνοούμενοι και οι σακατεμένοι.
Επεσε ταφόπλακα στο μέρος του εγκλήματος. Και όλα καλά! Ανθρώπινο λάθος λένε και στη φυλακή η τελευταία τρύπα του ζουρνά! Και οι άλλοι οι ακατανόμαστοι τι κάνουν; Τρέμουν στην ιδέα απόδοσης δικαιοσύνης! Με τέτοιες επιτροπές δικαιοσύνη δεν υπάρχει. Μήπως οι καμένοι στο Μάτι δικαιώθηκαν; Μόνο αυτοί που γλίτωσαν από το κακό αισθάνονται ένοχοι γιατί ζουν!
Οι άλλοι οι τρανοί και βολεμένοι αθωώνονται, ζουν μέσα στην καλή χαρά και το χειρότερο ξαναεκλέγονται από εμάς τους ίδιους φυσικά.
Αρα ποιος φταίει; Μόνο εμείς!
Ομως μπορούμε να αλλάξουμε όλα αυτά που μας πληγώνουν και μας υποτιμούν.
Το ζητούμενο, άρση ασυλίας και τιμωρία! Μόνο να περιμένεις το παιδί σου στο σταθμό, μετά από ένα τριήμερο χαράς και αντί για αυτό να παίρνεις στο χέρι μια μαύρη σακούλα με καμμένα κόκαλα...
Ρωτάω: Εϊναι ζωή αυτή για μια κοινωνία αναπτυγμένη όπως διατυμπανίζουν;
Κυριάκο Μητσοτάκη φαντάσου να έπαιρνες και τα τρία σου παιδιά σκοτωμένα σε μαύρες σακούλες σκουπιδιών και να γυρνούσες σε άδειο σπίτι. Κλειστές για πάντα οι κάμαρές τους και μέσα ανέγγιχτες οι χαμένες τους ζωές. Θα σφράγιζες τη ζωή σου με την ταφόπλακα στα Τέμπη; Η θα ούρλιαζες μέχρι να πεθάνεις;
Εμείς οι ζωντανοί γονείς μαζί με τους «πεθαμένους γονείς» των πεθαμένων παιδιών θα διεκδικήσουμε την τιμωρία αυτών που χρόνια μας πίνουν το αίμα και ζουν εις βάρος μας! Εφτασε η ώρα.
Η 28η Φεβρουαρίου να κηρυχθεί μέρα πένθους . Η μνήμη είναι πίστη για να θυμίζει τραγικές παραλήψεις της ιστορίας. Το τραίνο φεύγει στις 8 αλλά δεν φτάνει ποτέ στην Κατερίνη γιατί τα χρήματα που δόθηκαν για τις γραμμές φαγώθηκαν στο δρόμο από όλες τις κυβερνήσεις.
Στην πλατεία μας όπως και σε άλλες πλατείες της Ελλάδας έγιναν διαδηλώσεις από σωματεία για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Καλά έκαναν και καλά κάνουν. Γνωρίζουν όμως ότι έχουν όλο το χρόνο δικό τους για διεκδικήσεις υγείας, παιδείας και εργασίας!
Η 28η Φεβρουαρίου είναι μέρα ξεχωριστή! Είναι μέρα πένθους και ανήκει στην ταφόπλακα των Τεμπών. Εριξαν τσιμέντο για να κρύψουν ενοχές. Αλλά αυτή θα είναι και η αιτία που θα ξεθάψει αποδείξεις και θα τιμωρήσει ενόχους!
Η συμμετοχή μας για την άρση ασυλίας είναι απαραίτητη. Με μια υπογραφή που ο καθένας μας αν βάλει βρίσκεται συναισθηματικά στο πλευρό των πονεμένων συνανθρώπων μας! Μαζεύτηκαν πάνω από 1 εκ. υπογραφές! Και τι έγινε; Για ένα τέτοιο έγκλημα;
Εχουμε υποχρέωση να το κάνουμε όχι μόνο για τους τραγικούς γονείς αλλά και για τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας που αν δεν αλλάξουν νόμοι, διακυβεύεται η ζωή τους! Μπορεί κάποια στιγμή και αυτά να βρεθούν σε ένα τραίνο χωρίς προορισμό και χωρίς επιστροφή!
Στο πάμε και όπου βγει!!

Υ.Γ. Βάλτε υπογραφές xωρίς κομματικά κριτήρια. Ζητείστε βοήθεια από χρήστες διαδικτύου για να είστε σίγουροι! Αν το κάνετε θα σημαίνει ότι συναισθάνεστε την αδικία που γίνεται εις βάρος μας!