Page 11 - foni 16 9 2023
P. 11

Ειδήσεις-Απόψεις
   16 Σεπτεµβρίου     2023    ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΝΑΟΥΣΑΣ                                                                                                Σελίδα 11

     Συγκινητική η ανταπόκριση για Ανθρωπιστική Βοήθεια                                                     ΘΕΟΜΗΝΙΑ


      στους πληµµυροπαθείς της Θεσσαλίας

                                                                                                           Τoυ κ. Χρήστου  Μπίντα
             Ν. Καρανικόλας: Η κοινωνία µας δείχνει
           την αλληλεγγύη της -  Συνεχίζεται στο ∆ήµο                                                     «τὴν δὲ Θεσσαλίην λόγος ἐστὶ τὸ παλαιὸν εἶναι λίµνην»
                                                                                                                                           (Ηρόδοτος -7,129)
           η συγκέντρωση βασικών ειδών- ∆ύο απο-                                                          Η ΘΕΣΣΑΛΙΑ ξαναέγινε λίµνη.
                                                                                                          ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ  ΟΙ  ΕΙΚΟΝΕΣ που µας κατακλύζουν
           στoλές από την Ε.Λ.Ν.- 50 τ. ζωοτροφών                                                        αυτές τις τελευταίες  µέρες  του φετινού  φριχτού καλοκαι-
           στη Θεσσαλία από την Κοινοπραξία  Συνε-                                                       ριού,  που  αφήνει   πίσω του τόσες  φυσικές και ανθρωπιστι-
           ταιρισµών Ηµαθίας και την “ΕΛΒΙΖ”                                                             κές καταστροφές από τον άλλοτε κραταιό  θεσσαλικό κάµπο,
                                                                                                         που µετατράπηκε κυριολεκτικά σε λίµνη.
                                                                                                           ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ σπιτιών,  βυθισµένων
    Συγκινητική είναι η ανταπόκριση των δηµοτών στο κάλεσµα του ∆ήµου, της Ευξείνου Λέ-                  µέσα στα νερά, µέχρι τις στέγες τους.
   σχης κ.λ.π.  για προσφορά σε τρόφιµα και βασικά είδη πρώτης ανάγκης για τους  πληµµυροπαθείς της Θεσσαλίας.  ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ανθρώπων, που µέχρι
    «Έχουµε χρέος να σταθούµε στο πλευρό των πληγέντων συνανθρώπων µας που βιώνουν τις αρνητικές συνέπειες αυτής της  χθες χαίρονταν την ήρεµη  καθηµερινότητά τους, να παλεύουν
   πρωτοφανούς καταστροφής στη Θεσσαλία. Η κοινωνία του ∆ήµου Νάουσας για άλλη µια φορά δείχνει µε συγκινητικό τρόπο το
                                                                                                         σήµερα  για την επιβίωσή τους  µέσα στα λασπόνερα του θεσ-
   πρόσωπο της αλληλεγγύης και της συµπόνοιας. Ας πορευτούµε για άλλη µια                                σαλικού κάµπου, έχοντας κυριολεκτικά χάσει τα πάντα.
   φορά µε  αγάπη και αλληλεγγύη και ας βοηθήσουµε όλοι όσοι µπορούµε τους συ-                            ΕΙΝΑΙ ΦΡΙΧΤΟ ΝΑ ΣΥΛΛΟΓΙΖΕΣΑΙ,  ότι άνθρωποι ανήµποροι
   νανθρώπους µας που δοκιµάζοντα» επισηµαίνει ο ∆ήµαρχος  Ν.  Καρανικόλας,                              πνίγηκαν αβοήθητοι µέσα στα σπίτια τους σαν τα ποντίκια, ότι
   ο οποίος επισκέφθηκε το χώρο συγκέντρωσης των ειδών, µε τον Πρόεδρο του                               κοπάδια ζώα, αλλά και οικόσιτα,  πνίγηκαν κι αυτά, µε τους ιδιο-
   Ν.Π  ∆.  Θανασούλη.  Η συγκέντρωση των βασικών ειδών για τους πληµµυροπα-                             κτήτες τους ανήµπορους να τα βοηθήσουν.
   θείς συνεχίζεται  στο Κέντρο Πληροφόρησης Επισκεπτών του δήµου( στο ∆η-
                                                                                                          ΕΙΝΑΙ ΦΡΙΧΤΟ ΝΑ ΣΥΛΛΟΓΙΖΕΣΑΙ την διαχρονική  ανεπάρ-
   µοτικό Πάρκο Νάουσας, 9 π.µ. - 2 µ.µ.)                                                                κεια του ελληνικού κράτους  και του πολιτικού του προσωπι-
    ∆ύο αποστολές µε δέµατα στάλθηκαν από την Εύξεινο Λέσχη  τη ∆ευτέρα, τα                              κού, να βοηθήσει αποτελεσµατικά  τους πολίτες του σε ώρα
   οποία συγκεντρώθηκαν  µέσα σε τρεις µέρες!   Η δε Κοινοπραξία Συνεταιρισµών                           ανάγκης.
   Ηµαθίας µαζί µε τη Βιοµηχανία Ζωοτροφών «ΕΛΒΙΖ», θα αποστείλουν 50 τόνους                              ΕΙΝΑΙ ΦΡΙΧΤΟ ΝΑ ΣΥΛΛΟΓΙΖΕΣΑΙ την ανικανότητα του προ-
   ειδικής τροφής προβάτων ως βοήθεια στους Συνεταιρισµούς της Θεσσαλίας.,
                                                                                                         οδευµένου υποτίθεται σηµερινού ανθρώπου, να διαχειριστεί
   µετά από απόφαση του ∆.Σ της Κοινοπραξίας στην οποία µετέχουν  και οι Συνε-
                                                                                                         χρηστά το περιβάλλον.
   ταιρισµοί µας Α.Σ.Ν.,  ΑΣΕΠΟΠ, Α.Σ. Επισκοπής, ΑΣΟΠ Επισκο-                                            ΑΣ ΜΗ ΓΕΛΙΟΜΑΣΤΕ: Θύµατα της  ληστρικής διαχείρισης
   πής
                                                                                                         του περιβάλλοντος από τον σύγχρονο άνθρωπο, που οµνύει
                                                                                                         δήθεν στην πρόοδο, αλλά στην πράξη προετοιµάζει -µε «επι-
                                                                                                         στηµονικό» τρόπο-  τον χαµό  του είναι και οι πληµµυροπαθείς
                                                                                                         του θεσσαλικού κάµπου.
                                                                                                          ΦΩΤΙΕΣ, ΣΕΙΣΜΟΙ, ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ! Πού πήγε  η δύναµή σου
                                                                                                         άνθρωπε;   Πού πήγαν τα τεχνολογικά σου επιτεύγµατα; Πού
                                                                                                         πήγε η έπαρση και η αλαζονεία απέναντι στον  συνάνθρωπο
                                                                                                         και τον Θεό;
                                                                                                          ΥΒΡΙΣ ΕΙΝΑΙ να σηκώνεις το κεφάλι σου, πάνω από το όριο
                                                                                                         που σου θέτει η συνείδηση της θνητότητάς σου, µόνο και µόνο
                                                                                                         για να εκτεθείς στον κεραυνό.

                                                                                                          ΥΓ1: ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΕΧΑΣΑΝ τα πάντα, εµείς να µη
                                                                                                         χάσουµε κάτι;  Τα καλά που κάναµε,  θα µας συνοδεύουν στην
                                                                                                         άλλη ζωή, όχι τα σπίτια µας, τα χωράφια µας, τα αυτοκίνητά
                                                                                                         µας, οι καταθέσεις µας. Η δική µας συµµετοχή, έστω και από το
                                                                                                         υστέρηµά µας -πόσω µάλλον από το περίσσευµά µας-   στην
                                                                                                         αποστολή βοήθειας που οργανώνει ο ∆ήµος προς τους πληµ-
                                                                                                         µυροπαθείς κρίνεται  ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ.
                                                                                                          ΥΓ2: ∆ΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΦΗΣΩ να περάσει ασχολίαστο  από
                                                                                                         τη στήλη,  ένα ακόµα  φριχτό γεγονός,  που συγκλόνισε   το
                                                                                                         Πανελλήνιο την τελευταία εβδοµάδα: Την εν ψυχρώ   δολοφο-
                                                                                                         νία ενός ανυπεράσπιστου  παιδιού από ναυτικούς   που είναι
                                                                                                         ανάξιοι να φορούν  την τιµηµένη στολή  του Έλληνα ναυτικού.
                                                                                                         Όποιος έχει   υποµονή, ας διαβάσει  το κείµενο:
                                                                                                           ΟΛΑ ΣΤΟ ΘΕΟ
                                                                                                           «Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα µε πληγώνει (…) Το κα-
                                                                                                         ράβι που ταξιδεύει το λένε ΑΓ ΩΝΙΑ 1937»
                                                                                                                      (Γιώργος Σεφέρης, «Με τον τρόπο του Γ. Σ»)
                                                                                                          ΚΑΙ, ΛΟΙΠΟΝ, ΑΝΤΩΝΗ, τώρα που θα βρεθείς κοντά στο Θεό,
                                                                                                         τι θα του πεις για µας εδώ κάτω στη γη;
                                                                                                          ΘΑ ΤΟΥ ΠΕΙΣ, ότι ως άτοµο µε νοητική υστέρηση, γεννήθη-
                                                                                                         κες µε ένα επιπλέον  βάρος σ’ αυτή την κοινωνία, που εµείς οι
                                                                                                         «τυχεροί» δεν  είχαµε,   και όχι µόνο δε θελήσαµε  να σου το
                                                                                                         ελαφρύνουµε λιγάκι -να σε διευκολύνουµε να ζήσεις κι εσύ
                                                                                                         µαζί µας-  αλλά µε χίλιους δυο τρόπους σου το κάναµε ακόµα
                                                                                                         πιο βαρύ, τόσο βαρύ που στο τέλος σε πήρε  µαζί του  στον
                                                                                                         πάτο  του βρώµικου  λιµανιού του Πειραιά;
                                                                                                           ΘΑ ΤΟΥ ΠΕΙΣ, ότι ο σύντοµος δρόµος στη ζωή σου,  ήταν
                                                                                                         δρόµος µετ’ εµποδίων κι εµείς,  ως κοινωνία, όχι µόνο δε φρον-
                                                                                                         τίσαµε να σου αφαιρέσουµε κάποια από αυτά, αλλά σου προ-
                                                                                                         σθέταµε συνεχώς    καινούρια,  µέχρι  που  στο  τέλος,  το
                                                                                                         τελευταίο, δεν µπόρεσες να το  ξεπεράσεις;
                                                                                                          ΘΑ ΤΟΥ ΠΕΙΣ, ότι η αγκαλιά της κοινωνίας στην οποία γεν-
                                                                                                         νήθηκες,  δεν ήταν αρκετά ευρύχωρη και  µεγάλη για να χω-
                                                                                                         ρέσει κι εσένα, γιατί  ποτέ δε σε θεώρησε  κανονικό µέλος της,
                                                                                                         αλλά πάντα σε έβλεπε σαν  παρείσακτο;
                                                                                                          ΘΑ ΤΟΥ ΠΕΙΣ, ότι αυτή η κοινωνία σε πέταξε από το πλοίο µε
                                                                                                         το οποίο ταξιδεύει µακαρίως  υπό τον ψευδώνυµο τίτλο «Γα-
                                                                                                         λάζιος Ορίζοντας, ενώ  το  κανονικό  του όνοµα είναι «Μαύ-
                                                                                                         ρος Ορίζοντας», όπως η νοικοκυρά την  τρίχα από το ζυµάρι;
                                                                                                          ΟΛΑ ΣΤΟ ΘΕΟ, Αντώνη µου, όλα να του τα πεις!  Μην κρύ-
                                                                                                         ψεις  τίποτα!  Έτσι κι αλλιώς, ο Θεός, ξέρει ποιοι είµαστε.
                                                                                                          ΚΑΙ ΜΗ ∆ΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ, ότι  τάχα  εµείς δεν είµαστε
                                                                                                         σαν αυτούς, που µε τόση αναλγησία, σου  αφαίρεσαν τη ζωή.
                                                                                                           ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ, που η µήτρα της κοινωνίας µας, γεννάει
                                                                                                         τέρατα σαν αυτούς, όλοι είµαστε συµµέτοχοι στο έγκληµα, όσο
                                                                                                         βαρύ κι αν ακούγεται, γιατί εµείς τη συνδιαµορφώνουµε.
                                                                                                          ΕΠΕΙ∆Η ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΚΟ στην κοινωνία, γι’ αυτό πρέ-
                                                                                                         πει να γίνουµε καλύτεροι. Επειδή εµείς δε γινόµαστε καλύτε-
                                                                                                         ροι, γι’ αυτό υπάρχει πολύ κακό στην κοινωνία.
                                                                                                          ΚΑΛΟ ΠΑΡΑ∆ΕΙΣΟ, Αντώνη µου! Ο Θεός να σε αναπαύει!
   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16