Page 4 - foni 2024 02 17

Eιδήσεις-Συνεργασία
Σελίδα 4 ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΝΑΟΥΣΑΣ 17 Φεβρουαρίου 2024

7 7 µέρες Ηµαθία ∆ιήγηµα-Αληθινή Ιστορία “Παύσεις & Σιωπές”
B’ µέρος
Αντίσταση µέσα στη φωτιά και στην Αντάρα

Επίσκεψη Πρέσβη της Κούβας Στην καταχνιά του πολέµου ο καπετάνιος µε τα πα- Ελλάδα 1946
στον Αντιπεριφερειάρχη Ηµαθίας ράσηµα στο στήθος και η όµορφη αντάρτισσα µε το Της κ. Ευθυµούλας
όπλο στον ώµο και τις κόκκινες κορδέλες στα µελιά
µαλλιά της παντρεύονται απάνω στο βουνό. Πολεµούν
Τον Πρέσβη της ∆η- Μπαµπάτση - Τζερεφού
γιατί θέλουν να χτίσουν τη ζωή τους σ’ ελεύθερη πα-
µοκρατίας της Κούβας
τρίδα. Μπαίνουν σ’ αυτήν την περιπέτεια και ακολου-
στην Αθήνα κ. Άραµις θούν ένα δρόµο που δεν γνωρίζουν που θα τους
Φουέντες Ερνάντες, υπήρχαν παιδιά για να παίξω, δεν υπήρχε µπάλα για να πετάξω
που επισκέφθηκε την οδηγήσει. και όµως τα είχα όλα! Είµασταν µαζί!
Ηµαθία στο πλαίσιο ∆ιαφορετικές αντιλήψεις, διαφορετικές επιθυµίες, διαφορε- *****
των επαφών γνωρι- τικοί στόχοι. Ο ένας θέλει εξουσία γιατί ποτέ δεν ήταν, ούτε Μέσα σ’ αυτήν τη χιονοστιβάδα ξέχασαν τ’ ορφανό που από
καν κύριος του εαυτού του και η άλλη επιζητεί δικαιοσύνη γιατί
µίας του µε φορείς του τόπου, υποδέχτηκε στο γραφείο του ο µια γωνιά ζητούσε απεγνωσµένα να πάρει πίσω το σπίτι της
η οικογένεια της αδικήθηκε πολύ από την άδικη δικαιοσύνη.
Αντιπεριφερειάρχης κ. Κωνσταντίνος Καλαϊτζίδης. Έπρεπε ν’ αντισταθεί σ’ αυτήν την αδικία και να παλέψει για να µάνας του, της δασκάλας που ο θετός πατέρας µε δόλιο τρόπο
O Αντιπεριφερειάρχης είχε την ευκαιρία να παρουσιάσει τον του το άρπαξε. Μ’ ένα κοµµάτι ξερό ψωµί που του πέταξε,
ιστορικό, τουριστικό και παραγωγικό πλούτο της Ηµαθίας δικαιωθεί! Σκληρός αγώνας ανοίγεται µπροστά τους. βρήκε την ησυχία του. Αποµάκρυνε και τη γιαγιά της κόρης
καθώς και το έργο που υλοποιείται στην Περιφέρεια K. Μακε- Ο άντρας της τώρα είναι παντοδύναµος, περιµένοντας και γιατί δεν ενέκρινε τη διαπαιδαγώγηση που έδωσε στην εγγονή
δονίας υπό την καθοδήγηση του Περιφερειάρχη Τζιτζικώστα. τον καρπό του έρωτα. Αισθάνεται περήφανος γιατί το παιδί της, 20 χρόνια ολόκληρα. Είσαι γυναίκα της τρίτης δηµοτικού.
αυτό είναι κατάδικό του. Το άλλο το ορφανό είναι µόνο της
Από την πλευρά του ο Πρέσβης κ. Άραµις δεν έκρυψε τον δασκάλας! Είναι ξένο και το στέλνει να το µεγαλώσουν κάτι Έλεγε στην πεθερά του.
θαυµασµό του για την χώρα µας, για την ιστορία της και τον πο- Αυτός ανέλαβε τα ηνία της ζωής της πλέον γιατί αυτός τα
λιτισµό της και την αγάπη που τρέφει ο Κουβανικός λαός για µακρινοί συγγενείς του. ήξερε όλα µέσα από τα ατελείωτα βιβλία που ξεφύλλισε στα
τους Έλληνες. Έδωσε ιδιαίτερη έµφαση στο οικονοµικό εµ- Η ζωή όµως δεν σηκώνει νταηλίκια! Όλα τελικά εδώ πληρώ- κελιά των φυλακών, παραµορφώθηκε.
πάργκο των ΗΠΑ στην Κούβα που επί 65 χρόνια την κρατά οι- νονται. Το δικό του παιδί, ήδη γεννιέται ορφανό! ∆εν το είδε Σ’ ένα κρεβάτι η γιαγιά ψυχορραγεί και η εγγονή δίπλα της
κονοµικά αιχµάλωτη, καθώς και στην ελλιπή µέχρι σήµερα δεν το χάιδεψε, δεν το νανούρισε, δεν το αγκάλιασε. Μόνο χαϊδεύει τα κάτασπρα µαλλιά της. ∆υο γυναίκες που αγαπή-
στα όνειρά του το έβλεπε και µέρα και νύχτα µέσα το σκοτεινό
εµπορική συνεργασία της µε χώρες της Ευρώπης. θηκαν πολύ. Η µια από ευθύνη και άλλη από ανάγκη. Πολύ
κελί της φυλακής. πίκρα και µοναξιά υπήρχε µέσα τους.
Το “Μακεδονικό Κέντρο Αποκατάστασης” από το κορµί της εξαφανίζεται µέσα στη νύχτα, εκείνη ακριβώς Γιαγιά:
Η µάνα λεχώνα «σκουπίζοντας ακόµα τα αίµατα της γέννας
- Πεθαίνω και δεν χόρτασα παιδιά, δεν γνώρισα εγγόνια απ’
θεµελιώνεται σήµερα στον Τρίλοφο τη νύχτα που ένα ακορντεόν έπαιζε και ακούγονταν από µα- τα αγόρια µου. Ο ένας από δώ και ο άλλος από εκεί, κατα-
κριά τα «δυό πράσινα µάτια µε µπλέ βλεφαρίδες» ίσως για να τρεγµένοι και ανεπιθύµητοι, κυνηγηµένοι από τον τόπο τους.
την παρηγορήσει. Πάντα στο µυαλό της ήταν χαραγµένα τα
λόγια του αποχωρισµού. Είµαι περήφανη για τα παιδιά µου! Έτσι ένιωθαν και έτσι έκα-
ναν και καλά έκαναν. Πάλεψαν για δικαιοσύνη και ισότητα. Πά-
- Μάνα το πολύ σε έξη µήνες θα γυρίσω! λεψαν για ελευθερία, άσχετα αν το πλήρωσαν µε φυλακές και
Τριάντα χρόνια ήταν αυτά που χόρτασαν ευχές να στέλνουν εξορίες.
και να παίρνουν: «Καλή αντάµωση» και «καλά δεξίµατα». Όµως είµαι και µάνα τυχερή, γιατί δεν έθαψα κανένα. Συ-
Ήρθε η αντάµωση η πολυπόθητη και η πανάκριβη, αυτή που
καρτερούσαν χρόνια ατελείωτα. Είχαν τόσα να πουν βαθιά νάντησα την κόρη και τον έναν γιο στα πέρατα του κόσµου.
κρυµµένα στα φυλλοκάρδια τους! Αγράµµατη γυναίκα πήρα το τραίνο από τη Σαλονίκη και όλη
νύχτα και την άλλη µισή µέρα ντάκα-ντούκα στις γραµµές,
Πάλη ανάµεσα σε µίσος και αγάπη!
Σήµερα Σάββατο θα γίνει η τελετή θεµελίωσης του Κέντρου Λόγια, ουρλιαχτά και θρήνοι. έφτασα κοντά τους. Ένας µήνας, ήθελε δεν ήθελε, κάλυψε τα
Αποθεραπείας και Αποκατάστασης ( "Μακεδονικό Κέντρο Απο- Άνοιξαν τα τεφτέρια τους για ξεκαθάρισµα λογαριασµών. Τα 20 χρόνια της απόστασης. Τον ένα τον τρανίτερο που βρέθηκε
κατάστασης") κλειστής και ηµερήσιας νοσηλείας, δυναµικό- του Καίσαρος τω Καίσαρι. Η ίδια η συνείδηση τους δίκαζε χωρίς ακόµα πιο µακριά δεν τον είδα, δεν τον αντίκρισα παρά µόνο
τητα 60 κλινών & 5 κλινών ΜΑΦ στον Τρίλοφο (δίπλα στο υπεράσπιση και έλεος. Κλαυθµοί και οδυρµοί! µύριζα την αναπνοή του µέσα από τα γράµµατα. Γέρασα να
εργοστάσιο κουφωµάτων “Ανδρεάδης” . Η µάνα στην κόρη: τους περιµένω. Έστειλα µήνυµα πως αν πεθάνω και δεν τον δώ
και δεν τον αγκαλιάσω να µε κλάψει όλος ο ντουνιάς. Ακόµα
- Είµαι η µάνα σου, αγάπησέ µε. Εγώ σου χάρισα ζωή!
Πουλούσαν αντικείµενα θρωποκτονία µε µειωµένο κα- Κόρη στη µάνα: και οι πέτρες να µε κλαίν.
δήθεν για Σύλλογο ταλογισµό, καταδικάστηκε - Τι να την κάνω εγώ τέτοια ζωή: Μ’ εγκατέλειψες. Πώς µπό- Υπέγραψε και ήρθε, την πρόλαβε, τον φίλησε και τη φίλησε,
από το Μικτό Ορκωτό ∆ικα- ρεσες αυτό να το κάνεις; της έκλεισε τα µάτια και έτσι γαληνεµένη την ξεπροβόδησε!
στήριο Γιαννιτσών η 30χρονη Σ’ όλα αυτά ο ισοβίτης άντρας της κόρης της και πατέρας της
∆ύο γυναίκες που προσποι- Μάνα στην κόρη:
ούνταν εκπροσώπους του µητέρα που σκότωσε το 11 - Με κυνηγούσαν ήθελαν να µε σκοτώσουν! Το έκανα για εγγονής της Απών.
µηνών βρέφος της, πετώντας «Ο αγνώµων πάντα αγνώµων»
Συλλόγου «Τα Παιδιά της σένα. Ήθελα να µεγαλώσεις σ’ ελεύθερη πατρίδα.
Άνοιξης» και διενεργούσαν το στον ποταµό Αλιάκµονα. Κόρη στη µάνα: Παρ’ όλα αυτά, είναι καταξιωµένος για τους αγώνες που
εράνους στο κέντρο της Βέ- Θυµίζουµε η γυναίκα φέρε- - Εγώ ήθελα εσένα και ας ήµουν σε σκλαβωµένη χώρα. Αν έδωσε για την ελευθερία, τη δικαιοσύνη, την κοινοκτηµοσύνη
ροιας, συνελήφθησαν. ται να έφυγε µαζί µε το µωρό σε σκότωναν µακάρι να σκότωναν κι εµένα µαζί σου! Λίγες και για όλα τα τρανά και τα σπουδαία. Τα µικρά και τα ασή-
Για την δράση των απατεώ- της την παραµονή της Πρωτο- µέρες πριν ήµουνα στην κοιλιά σου. Γιατί µ’ έβγαλες νωρίς απ’ µαντα κατά τη γνώµη του, του είναι αδιάφορα. Τώρα είναι όλα
χρονιάς του 2023 από το σπίτι δικά του! Έχει κόρη, ελευθερία και χρήµατα πολλά …
νων είχε εκδόσει και σχετική το κορµί σου. Να µ’ έσφιγγες, να µε κρατούσες µε νύχια και µε
όπου διέµενε µε τους γονείς Είναι όλα όπως τα ήθελε! Η ζωή όµως δεν θέλει θριαµβολο-
ανακοίνωση το ∆.Σ. του Συλ- δόντια. Όπου εσύ και εγώ! Τώρα δεν σε χρειάζοµαι. Φύγε…
λόγου εφιστώντας την προ- της στην Αλεξάνδρεια. Ανή- Μάνα στην κόρη: γίες γιατί από τη µία στιγµή στην άλλη ανατρέπονται τα πάντα.
σοχή των πολιτών. µερα της Πρωτοχρονιάς επέ- - Το ξέρω, σε πίκρανα πολύ χωρίς την θέλησή µου! ∆εν φτά- Η κόρη ερωτεύεται, παντρεύεται και κάνει τη δική της οικο-
στρεψε στο σπίτι χωρίς το γένεια. Κάνει παιδιά, έχει άντρα, έχει πολλές δουλειές και ευ-
15 χρόνια στη µητέρα παιδί. Οι δικοί της τη ρώτησαν νει µια συγνώµη. θύνες. Ο άρχοντας πατέρας έρχεται σε δεύτερη µοίρα και το
που πέταξε το βρέφος της πού είναι το βρέφος, αλλά ***** δεύτερο δεν το αντέχει! Είναι µόνος, πικραµένος, πληγωµέ-
Άνδρας στη γυναίκα:
στον Αλιάκµονα δεν πήραν απάντηση, µε απο- - Εγώ, στη φυλακή και εσύ ελεύθερη και ωραία! Όλα τα χρό- νος, προδοµένος. Θέλει να την τιµωρήσει για αθέτηση συµφω-
τέλεσµα να ενηµερώσουν τις νίας «ότι για πάντα θα είναι οι δυό τους» και προσκαλεί την
Σε κάθειρξη 15 ετών, για αν- Αρχές. νια έκανες τη ζωή σου! καταδιωγµένη από τον ίδιο και την κόρη, µάνα και γυναίκα του,
Γυναίκα στον άνδρα: να ξαναχτίσουν όπως της είπε τη «χαλασµένη τους φωλιά».
- Για πιά ζωή µιλάς; Αυτήν που την πληρώσαµε τόσο ακριβά Εκείνη σαν τρελή τρέχει από πίσω του πιστεύοντας ότι και η
και οι δυό και πιο πολύ την πλήρωσε ένα παιδί, χωρίς να φταίει κόρη θα τη δεχτεί. Και τώρα αρχίζει ο Γολγοθάς τους. Μίσος
καθόλου! Το πλάσαµε, το αφήσαµε, χωρίς καµία ευθύνη. Θέ- ανελέητο στη µάνα η θυγατέρα. Τελεσίγραφο στον πατέρα: Ή
λησα να υπογράψω δήλωση µετάνοιας και να γυρίσω πίσω µε εµένα ή µε αυτήν. Οιδιπόδειο σύµπλεγµα; Μπορεί…
κοντά του. Εσύ δεν µε άφησες να το κάνω γιατί δεν ήθελες να Η εξάρτηση που έχει, του υποβάλλει την απάντηση: Ναι µαζί
πέσεις από το βάθρο σου. Κατανοώ πως ήταν δύσκολα χρόνια. σου µέχρι το θάνατο µου έστω και παραγκωνισµένος. Η µάνα
Ζητούσαν πολλά οι άλλοι. Νόµιζαν πώς νίκησαν και πάτησαν και γυναίκα αποφασισµένη, τώρα παίρνει τις βαλίτσες της και
επί πτωµάτων. ∆εν είναι έτσι οι νικητές. Αν ήξερε ο άνθρωπος φεύγει οριστικά! ∆εν υπάρχει ούτε γυρισµός ούτε ελπίδα!
τι είναι νίκη δεν θα έκανε αυτά που κάνουν όλοι όταν νικούν Η κόρη χαίρεται αλλά δεν ξέρει τι θα επακολουθήσει.
και εκδικούνται. Η νίκη είναι χαρά δεν είναι τιµωρία. Η νίκη είναι Η µάνα πεθαίνει µόνη της στα χέρια του υιοθετηµένου γιού,
µεγαλείο που µέσα από αυτό βγαίνει απέραντη αγάπη!!! του ορφανού, του παραπεταµένου, στα πλαίσια µιας συµφω-
Ανάθεµα ο άνθρωπος αν τόχει καταλάβει. ∆εν αντέχω άλλο. νίας.
Θέλω να πεθάνω. ∆εν έχω τίποτα εδώ! ∆εν έχω κόρη, δεν έχω - Ότι έχω και δεν έχω, κινητά και ακίνητα µετά το θάνατό
σπιτικό, δεν έχω πατρίδα. Γυρνώ πίσω εκεί που άφησα µνήµες µου θα είναι δικά σου.
και σίγουρα µε περιµένουν. Στην Ελλάδα µόνο πίκρα χόρτασα Έτσι ακριβώς και έγινε.
και τώρα γεύοµαι σιωπή. Ζητιανεύω την αγάπη σας και τρέµω - Είναι της µάνας µου φωνάζει αυτά που πήρατε είναι δικά
που τη χάνω. µου. Μου τα κλέψατε. Τα θέλω γιατί µου ανήκουν, ωρύεται
Κόρη στον πατέρα: µέσα στα δικαστήρια για 20 ολόκληρα χρόνια δικοµανίας.
- Μπαµπά θέλω µόνο εσένα και τη γιαγιά που µε µεγάλωσε. Τίποτα δεν κερδίζει και συνεχίζει να διεκδικεί. Στην ουσία
Σε αγαπώ γιατί µε αγαπούσες. Τις λίγες µέρες που βρέθηκα διεκδικεί τη µάνα της, την µάνα που τη γέννησε και την έφερε
µαζί σου, στον Αη-Στράτη στην εξορία σου ήµουνα χαρούµενη στον κόσµο.
γιατί εγώ είχα εσένα και σύ εµένα. Την νύχτα στον ύπνο µου Αυτά δεν είναι ούτε παύσεις ούτε σιωπές. Αυτά είναι τρα-
µε κρατούσες αγκαλιά, µε φιλούσες, µε τραγουδούσες µου γωδίες.
έλεγες παραµύθια, ενώ οι άλλοι κρατούµενοι ήταν δυστυχι- Αυτήν την αληθινή ιστορία την αφιερώνω στα παιδιά της Πα-
σµένοι γιατί δεν είχαν κανένα δικό τους. ∆εν ξεχνώ την άµµο λαιστίνης, τώρα που καίγεται ο τόπος τους και σ’ όλα τα παιδιά
που σήκωνε ο αέρας έµπαινε στα µάτια µου, µ’ έτσουζαν αυτά, του κόσµου που ζουν µέσα σε πολέµους και γίνονται µάρτυρες
τα σκούπιζες και νόµιζες πως έκλαιγα ενώ εγώ γελούσα. ∆εν και θύµατα τραγωδίας