Page 5 - foni 12 8 2023
P. 5

Eιδήσεις -Αρθρο
    12 Αυγούστου       2023   ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΝΑΟΥΣΑΣ                                                                                    Σελίδα 5

    Η ΛΑΣ παρουσίασε τον υπ. δήµαρχό της  κ. Τσίτση                                                      ΤΩΝ ΘΛΙΒΟΜΕΝΩΝ

       και  τους πρώτους υποψ. δηµ.  συµβούλους της                                                      Η ΧΑΡΑ


    Οι πρώτοι υποψήφιοι της Λαϊκής Συσπεί-
  ρωσης στο δήµο Νάουσας παρουσιάστη-                                                                    Τoυ κ. Χρήστου  Μπίντα
  καν  σε  εκδήλωση  την  περασµένη
  Παρασκευή. Την εκδήλωση άνοιξε µε σύν-                                                                  «Χαίρε Βασίλισσα των Αγγέλων!   Χαίρε µάνα του Ουρανού
  τοµο χαιρετισµό ο γραµµατέας της Τ.Ο.                                                                  και της γης, µάνα του πονεµένου, του βασανισµένου, του προ-
  Ηµαθίας  του  ΚΚΕ  Γιάννης  Τσεχελίδης  ο                                                              δοµένου, του κουρασµένου, του αδικηµένου, του φτωχού, του
  οποίος κάλεσε τον λαό της Νάουσας σε                                                                   ορφανού, µάνα γλυκιά, σεβάσµια, υπέρλαµπρη, πάναγνη, υπε-
  συστράτευση  και  δράση  µπροστά  στην                                                                 ρένδοξη.  Άφησε µέσα στο βαθύ και υπέρκοσµο βλέµµα σου,
  µάχη των δηµοτικών περιφερειακών εκλογών µε νέα ορµή µετά την σηµαντική άνοδο του ΚΚΕ στις πρόσφατες εθνικές εκλογές.   να σβήσει το δάκρυ µας. Άφησε µέσα στα µεγάλα µάτια σου,
    Ακολούθησε η κεντρική οµιλία από τον Σάκη Τσίτση υποψήφιο δήµαρχο Νάουσας, ο οποίος ξεκίνησε µε τις  φονικές πυρκαγιές,  να βυθιστεί ο στοχασµός µας.  Άφησε πάνω στα πανάχραντα
  λέγοντας  ότι δεν οφείλεται στην "κλιµατική αλλαγή", όπως θέλουν να µας πείσουν αλλά στο γεγονός  πως  όλη η χώρα και η πε-  χέρια σου, να κρεµαστούν οι ελπίδες µας.  Άφησε να πάρουµε
  ριοχή µας µε ευθύνη της σηµερινής και όλων των προηγούµενων κυβερνήσεων, περιφέρειας και δήµων, παραµένει αθωράκιστη από  ένα νήµα από το πέπλο της πάναγνης ζωής σου, να υφάνουµε
  τα φυσικά φαινόµενα.  Στη  συνέχεια έκανε αναφορά στις διαχρονικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων, αλλά και όλων παρατά-  το υφάδι της ζωής µας. Μάνα του κόσµου και του Θεού µας,
  ξεων στους δήµους που υλοποιούν την ίδια πολιτική  της υποχρηµατοδότησης και υποβάθµισης των λαϊκών αναγκών. Μιας πολι-  µέσα στην καρδιά µας ας σταλάξει η Χάρη σου και από της
  τικής που λογαριάζει ως κόστος την θέρµανση, την υλικοτεχνική υποδοµή  για την λειτουργία των σχολικών µονάδων, την  προσευχής  σου  την  πυρά,    κάνε  Κυρά  µας  ∆έσποινα,    µια
  πρόσβαση στον πολιτισµό και τον αθλητισµό, την συντήρηση των πάρκων και δηµόσιων χώρων αναψυχής για τον λαό, τα αντι-  σπίθα στα πονεµένα στήθη µας να φτάσει»
  πληµµυρικά, αντισεισµικά έργα, τα έργα αναβάθµισης του δικτύου ύδρευσης για να έχει ο λαός πρόσβαση σε φτηνό ποιοτικό νερό,              (Ξάνθοs Μακρήs)
  την σύγχρονη οδοποιία, την προστασίας της ζωής των εργαζοµένων που δουλεύουν µε απαρχαιωµένα µέσα και βάζουν σε κίνδυνο  ΤΟ ΓΥΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ  µας φέρνει  στην ιερή µνήµη της
  την ζωή τους καθηµερινά, την πρωτοβάθµια υγεία και το νοσοκοµείο που ρηµάζουν.                         Παναγίας.
                                                                                                          ΟΛΗ  ΑΥΤΗ  Η  ΚΟΣΜΟΣΥΡΡΟΗ που  υπάρχει  σε  κάθε  ναό
   ∆ρ. Αγγελική Κοτταρίδη: “∆ίχως το Αριστοτέλειο Αρχαιολογικό Κέντρο Μιέζας                             αυτές τις µέρες,  σε  όλο  τον Ορθόδοξο χώρο,  όλο αυτό το πα-
                                                                                                         νηγύρι,  δεν είναι τίποτε άλλο παρά η  ανάγκη του λαού µας,  να
        δεν µπορεί να προχωρήσει η ανάδειξη των αρχαιοτήτων της περιοχής”                                τιµήσει την Παναγία, που τη νιώθει µάνα του, σκέπη του, προ-
                                                                                                         στάτιδά του. Να τιµήσει αυτή  που στάθηκε  το στολίδι του αν-
                                                                                                         θρώπινου  γένους, το καµάρι της δηµιουργίας, που αξιώθηκε
    “∆ίχως το Αριστοτέλειο Αρχαιολογικό Κέντρο Μϊεζας, δεν µπορεί να προχωρήσει η ανάδειξη των αρχαιοτήτων της περιοχής”.  να γίνει  η «πλατυτέρα των ουρανών», η «χώρα του αχωρή-
  Αυτό τονίζει σε ανάρτησή της η προϊσταµένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ηµαθίας, στην οποία µεταξύ άλλων αναφέρει: ¨” Η  Μίεζα  του».
  είναι η πόλη που ο Φίλιππος διάλεξε για να ιδρύσει το βασιλικό γυµνάσιο, όπου εκπαιδεύτηκε ο γιος και διάδοχός του και οι νεα-  Η ΠΑΝΑΓΙΑ  είναι το υψηλότερο ανθρώπινο ανάστηµα  που
  ροί Μακεδόνες που άλλαξαν τον κόσµο! Εδώ για τρία χρόνια συ-                                           ανέδειξε ποτέ η ανθρωπότητα και που ενώνει τη γη µε τον ου-
  ναντήθηκαν οι δύο Μεγάλοι, ο Αλέξανδρος και ο Αριστοτέλης.  19 άτοµα θα προσληφθούν                    ρανό. «Ουρανών υψηλοτέρα», «γης το θεµέλιον», «ακατανόη-
  Το Γυµνάσιο αυτό υπάρχει! Χτισµένο δίπλα στο θέατρο, ένα οι-                                           τον  βάθος»,  «ύψος  άρρτητον»,  «δι  ης  από  γης  εις  ύψος
  δείχνουν, το πρότυπο των γυµνασίων της Ελληνιστικής Οικου- στη Σχολή Αστυφυλάκων Νάουσας               ήρθηµεν»,  «ύψος  δυσανάβατον  ανθρωπίνοις  λογισµοίς»,
  κοδοµικό συγκρότηµα µε έκταση 30 στρεµµάτων είναι, όπως όλα
                                                                                                         «βάθος δυσθεώρητον και αγγέλων οφθαλµοίς», «ανόρθωσις
  µένης! Ένας γοητευτικός αρχαιολογικός τόπος, η Μίεζα,  µπορεί                                          των ανθρώπων», «κατάπτωσης των δαιµόνων», «πυρίµορφον
  να γίνει το τρίτο λαµπρό αστέρι της Ηµαθίας και της Μακεδο-  ∆εκαεννέα  άτοµα  θα  προσληφθούν  στο    Τµήµα  ∆οκίµων  όχηµα», «έµψυχος παράδεισος», «όρος αλατόµητον», «ευρύ-
                                                      Αστυφυλάκων Νάουσας µέσω ΑΣΕΠ µε 8µηνη σύµβαση.
  νίας, αλλά αυτό πρέπει να το θέλουν και ίδιοι οι Ναουσαίοι, γιατί  Συγκεκριµένα των εξής ειδικοτήτων:∆Ε Μαγείρων(3 θέσεις),  χωρον σκήνωµα», «όχηµα Ηλίου του νοητού», «νεφέλη ολό-
  η ανάδειξη των αρχαιοτήτων και συνακόλουθα της Νάουσας σε  ∆Ε Ηλεκτρολόγων(1),  ∆Ε Υδραυλικών(1), ΥΕ Τραπεζοκόµων(  φωτος»,  «άµπελος  αληθινή»,  «φωτός  κατοικητήριον»,
  σηµαντικό πόλο αειφορίας προϋποθέτει την ύπαρξη και την λει-                                           «άστρον άδυτον», «στύλος πύρινος», «Βασιλέως καθέδρα»,
                                                      5), ΥΕ Πλυντών σκευών µαγειρείων(5), ΥΕ Προσωπικού καθα-
  τουργία του Αριστοτέλειου Αρχαιολογικού Κέντρου που θα έχει  ριότητας εσωτερικών χώρων( 4),            «το άνθος της αφθαρσίας», «στολή των γυµνών παρρησίας»
  τον χαρακτήρα ενός τοπικού µουσειακού κέντρου”                                                         είναι λίγοι µόνο από τους χαρακτηρισµούς  που της αποδίδει ο
                                                       Πληροφορές στο τηλ. 2332052361
                                                                                                         ποιητής.
                                                                                                          ΕΙΝΑΙ Η ΣΚΑΛΑ από την οποία κατέβηκε ο Χριστός στη γη
                                                                                                         και από την οποία ανεβαίνουµε κι εµείς στον ουρανό: «Χαίρε,
                                                                                                         κλίµαξ επουράνιε, δι ης κατέβη ο Θεός»,   «Χαίρε, γέφυρα µε-
                                                                                                         τάγουσα τους εκ γης προς ουρανόν» ψάλλουµε στους «Χαι-
                                                                                                         ρετισµούς».
                                                                                                          ΕΙΝΑΙ ΤΟΝ ΘΛΙΒΟΜΕΝΩΝ Η ΧΑΡΑ. Υπάρχει άνθρωπος, αλή-
                                                                                                         θεια,  στον κόσµο, που να µη  γεύτηκε  τον πόνο;   «Όποιος δεν
                                                                                                         έφαγε ποτέ ψωµί µε θλίψη, όποιος δεν πέρασε τις νύχτες του
                                                                                                         µε δάκρυ, προσµένοντας να ’ρθει καινούργια αυγή,  ακόµα δε
                                                                                                         σας γνώρισε, ουράνιες δυνάµεις», φωνάζει  ο Γκαίτε.
                                                                                                          ΠΟΥ, ΛΟΙΠΟΝ, θα  βρει καταφύγιο,   πού   θα βρει  «άλλην
                                                                                                         αντίληψιν»,  ο χριστιανός, αν όχι στην Παναγία, «την Ακαταί-
                                                                                                         σχυντον Προστασίαν των χριστιανών», «την Αµετάθετον Με-
                                                                                                         σιτεία προς τον Ποιητήν», την «Ελπίδα των απηλπισµένων»,
                                                                                                         «τη δύναµη των αβοηθήτων»,   «την Ειρήνη των πολεµουµέ-
                                                                                                         νων», «τη Γαλήνη των χειµαζοµένων», «τη Συµµαχία   των
                                                                                                         ασθενών», «την Ιατρόν των νόσων»,  «τη Μεταβολή των θλι-
                                                                                                         βοµένων», «την Απαλλαγή των ασθενούντων», «την Παντελή
                                                                                                         συντριµµόν του θανάτου», «τον Ποταµόν της ζωής τον ανε-
                                                                                                         ξάντλητον», «την Οξείαν αντίληψιν  πάντων των εν συµφο-
                                                                                                         ραίς», «των θλιβοµένων τη Χαρά»,  «των αδικουµένων την
                                                                                                         Προστάτιν», «των πενοµένων την Τροφή», «τη Βοηθό των ορ-
                                                                                                         φανών», «την Γεννήσσασα  το  Φως το απρόσιτον»,  όταν «των
                                                                                                         λυπηρών  επαγωγαί  χειµάζουσι  την  ταπεινήν  του  ψυχήν»,
                                                                                                         όταν «συµφορών νέφη» καλύπτουν την «δεινώς πυρουµένη
                                                                                                         καρδίαν  του», όταν «η ζωή του τω  άδη προσήγγισε» και τον
                                                                                                         κυκλώνουν «αι του βίου του  ζάλαι, ώσπερ µέλισσαι κηρίον»,
                                                                                                         «όταν την καρδίαν του κατατιτρώσκουσι βέλη των θλίψεων»,
                                                                                                         όταν ποντίζεται από «τον σάλο των βιωτικών κυµάτων», όταν
                                                                                                         «καταπονείται από τις κακώσεις του βίου», όταν τον έχουν
                                                                                                         βρει «αι συµφοραί του βίου», όταν έχει γυµνωθεί από κάθε
                                                                                                         βοήθεια;
                                                                                                          ΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ θα παρακαλέσει να λάµψει στην καρδιά του «το
                                                                                                         φως το χαρµόσυνον», να τον λυτρώσει από «πάσης ανάγκης
                                                                                                         και θλίψεως και νόσου και βλάβης», να τον φυλάξει «άτρωτον
                                                                                                         εκ παντός κινδύνου», «να τον αναγάγει εκ φθοράς», όπως τον
                                                                                                         Ιωνά από τον βυθό, να στρέψει το βλέµµα της µε ευµένεια
                                                                                                         «στην χαλεπήν του σώµατός του  κάκωσιν», να γιατρέψει «το
                                                                                                         άλγος της ψυχής του;
                                                                                                          «ΣΠΕΥΣΟΝ ΑΠΟΛΛΥΜΕΘΑ», «σε γαρ και µόνην ελπίδα κε-
                                                                                                         κτήµεθα», κράζουµε στην Παναγία µας,  στις στιγµές της οδύ-
                                                                                                         νης  µας. ΤΥΧΑΙΑ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ την ονοµάζει «φυλακτήριον»,
                                                                                                         «χαράκωµα», «καταφύγιον», «οχύρωµα»,  «τείχος», «πύργο»,
                                                                                                         «κραταίωµα»,  «σκέπη»,  και  «ορµητήριον»,  «χαράς  αιτία»,
                                                                                                         «χαράς δοχείον»;  ΠΩΣ ΘΑ ΑΝΤΕΧΕ τόσους αιώνες φαρµάκι ο
                                                                                                         ελληνισµός, αν  δεν είχε συµπαραστάτη του, στο Γολγοθά της
                                                                                                         πορείας του, την Παναγία;  ΚΑΙ ΣΕ  ΟΣΟΥΣ ΛΕΝΕ, πως  ανάγκη
                                                                                                         άνωθεν προστασίας, έχουν  µόνο οι αδύναµοι, τους  απαντάµε:
                                                                                                         «Αν η πίστη είναι το καταφύγιο των αδυνάτων, εµείς, µε όλη τη
                                                                                                         δύναµη της ψυχής µας,  φωνάζουµε: Είµαστε αδύναµοι!»
                                                                                                          ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ!
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10