Page 11 - foni 2023-09-30

Ειδήσεις-Απόψεις
30 Σεπτεµβρίου 2023 ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΝΑΟΥΣΑΣ
Kaι υποψ. της ΛΑΣ Νάουσας στις εθελοντικές εργασίες
καθαρισµού σπιτιών σε πληµµυροπαθείς περιοχές
Τα ξηµερώµατα του Σαββάτου το Εργατικό κέντρο Ηµαθίας
,µαζί µε οµάδες εργαζοµένων, συνδικαλιστών, αγροτών, αυτο-
απασχολουµενων, και υποψηφίων µε τα ψηφοδέλτια της Λαϊ-
κής Συσπείρωσης Νάουσας και Βέροιας ξεκίνησαν προς την
Θεσσαλία όπου εκεί συναντήθηκαν µε το καραβάνι αλληλεγ-
γύης των σωµατείων από τη Θεσσαλονίκη για να συνδράµουν
εθελοντικά σε εργασίες καθαρισµού σπιτιών στα χωριά του
δήµου Παλαµά της Καρδίτσας.
Η συνδροµή τους ήταν σηµαντική, καθώς οι κάτοικοι των πλη-
γέντων χωριών έχουν αφεθεί στη τύχη τους.
Στα χωριά Φαρκαδόνα, Μεταµόρφωση, Βλοχό και Κεραµίδι
βρέθηκαν µπροστά σε µια απερίγραπτη καταστροφή που, όπως
τονίζουν, “ είναι αποτέλεσµα της ανυπαρξίας αντιπληµµυρικων
έργων από το κράτος, τις δηµοτικές και περιφερειακές αρχές,
που πατώντας στις ράγες κόστους οφέλους έχει µετατρέψει τη ζωή των κατοίκων σε µια κόλαση”
∆ιεκδικούν: Αντιπληµµυρικά έργα, πλήρη αποκατάσταση των
ζηµιών, 100% αποζηµίωση των πληγέντων
Σελίδα 11
ΙΣΟΝΟΜΙΑ
Τoυ κ. Χρήστου Μπίντα
ΣΥΝΕΒΗ ΠΡΟΣΦΑΤΑ, αλλά το φαινόµενο είναι συχνό.
ΕΝΑΣ ΑΝΑΠΗΡΟΣ συνάνθρωπός µας σε αµαξίδιο, επιχεί-
ρησε να επιβιβαστεί σε λεωφορείο των αστικών γραµµών της
Αθήνας, για να εισπράξει την µισαναπηρική συµπεριφορά του
οδηγού. ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ την περιγράφει σε βίντεο που
ανάρτησε στο διαδίκτυο και έγινε ανάρπαστο. ΛΕΕΙ ΣΤΟ ΒΙΝ-
ΤΕΟ: «Εγώ θα συνεχίσω να παίρνω λεωφορείο µόνος µου και
να καταγράφω την εµπειρία µου. Για να δούµε στις πόσες
φορές θα γίνει η εµπειρία µου αξιοπρεπής» ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ, φαί-
νεται να πλησιάζει µε το αµαξίδιό του στην πόρτα του λεωφο-
ρείου, που είχε ράµπα, αλλά φαίνεται ότι δε λειτουργούσε.
∆ΙΗΜΕΙΦΘΗ, ο εξής διάλογος:
Ο∆ΗΓΟΣ: «∆εν έχεις βοηθό;»
ΠΟΛΙΤΗΣ: «Όχι, βγαίνω µόνος µου έξω!»
Ο∆ΗΓΟΣ: «Γιατί; Γιατί πας έξω; Αφού δεν µπορείς! Να µην
βγαίνεις!»
ΕΞΗΓΕΙ ο άνθρωπος στο βίντεο, ότι είναι η δεύτερη φορά που
παίρνει λεωφορείο στην Ελλάδα και ενώ ήθελε απλά να πάει
για ένα καφέ µε τους φίλους του, το τίµηµα ήταν ο εξευτελι-
σµός. ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ διερωτάται: «Πιστεύετε ότι αυτή η εµ-
πειρία µε βοήθησε ώστε να αρχίσω να κινούµαι περισσότερο
µε λεωφορεία ή όχι;» ΑΠΑΝΤΩΝΤΑΣ στον οδηγό που του είχε
υποδείξει να µην βγαίνει µόνος του, λέει: «Ο προσωπικός
βοηθός δεν µπορεί να υποκαθιστά την υποχρέωση του κρά-
τους για υποδοµές προσβασιµότητας». ΣΤΗΝ ΛΕΖΑΝΤΑ ΤΟΥ
ΒΙΝΤΕΟ, τέλος, αναφέρει: «Έχω αποκρύψει τον οδηγό και το
δροµολόγιο, επειδή ο σκοπός του βίντεο είναι να αναδείξει ένα
συστηµικό πρόβληµα, και όχι να στοχοποιήσει έναν οδηγό»
ΛΟΙΠΟΝ, το πρόβληµα είναι και συστηµικό και νοοτροπίας
(κουλτούρας) των πολιτών. ΛΕΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ» (Ν. 4488/2017,
άρθρο 61, παράγραφος 1δ): «Κάθε φυσικό ή νοµικό πρόσωπο
δηµοσίου ή ιδιωτικού τοµέα υποχρεούται να απέχει από πρα-
κτικές, κριτήρια, συνήθειες και συµπεριφορές που συνεπά-
γονται διακρίσεις σε βάρος των ΑΜΕΑ.
Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ οφείλει να εξασφαλίζει προσβασιµότητα σε
όλους τους πολίτες, δηµιουργώντας όλες τις απαραίτητες
υποδοµές και οι πολίτες οφείλουν να απέχουν από µισαναπη-
ρικές συµπεριφορές και πρακτικές που τους κάνουν τη ζωή
ακόµα πιο δύσκολη.
ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ Η ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΜΕΑ είναι αρκετά δύσκολη,
για να τους την κάνουµε εµείς –οι υποτιθέµενοι «κανονικοί»-
ακόµα πιο δύσκολη.
ΚΑΙ ΣΕ ΡΩΤΑΩ, εσένα, πολίτη: Αν πας σε µια πόλη και δεις
ότι οι υποδοµές σ’ αυτήν την πόλη, εξασφαλίζουν προσβα-
σιµότητα σε όλους τους πολίτες της –και στα άτοµα µε ειδικές
ανάγκες, κατά συνέπεια- θα επιδιώξεις να γίνει το ίδιο και
στην πόλη σου -που είναι εκατό χρόνια πίσω σ’ αυτόν τον
τοµέα- ή θα αδιαφορήσεις;
Ι∆ΟΥ Η ΕΥΘΥΝΗ σου, ως πολίτη. ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ έχουµε
δηµοτικές εκλογές. ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ, σε
µια δηµοκρατία, διακυβεύεται το παν. ΑΣ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ και µε
γνώµονα, το κατά πόσον το Πρόγραµµα ενός Συνδυασµού είναι
φιαλανπηρικό.
ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ότι η αναπηρία προκύπτει, ανά πάσα
ώρα και στιγµή, στη ζωή του καθενός µας, από µια αρρώστια
ή από ένα ατύχηµα, οπότε ο καθένας µας, εκεί που δεν το πε-
ριµένει, στα καλά των καθουµένων, µπορεί να βρεθεί στη θέση
του ανάπηρου ατόµου.
∆Ε ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΜΩΣ, να γίνεις ανάπηρος, για να εκτιµή-
σεις τις δυσκολίες που αντιµετωπίζει στη ζωή του ένας ανάπη-
ρος. Να εύχεσαι, να µη γίνεις ανάπηρος, για να καταλάβεις
τι θα πει ανάπηρος. Αν περιµένεις όµως, να γίνεις ανάπηρος,
για να καταλάβεις τι θα πει ανάπηρος, παραδέξου πως είσαι ηλί-
θιος.
ΚΑΙΡΟΣ, ΛΟΙΠΟΝ, να αποκτήσουµε όλοι την απαιτούµενη
ενσυναίσθηση, ώστε να καταλαβαίνουµε τη θέση του άλλου,
χωρίς να είναι ανάγκη να βρεθούµε στη θέση του άλλου. Έτσι
θα λειτουργήσει καλύτερα η κοινωνία. Εξασφαλίζοντας ισο-
νοµία. Εξασφαλίζοντας ισονοµία, εξασφαλίζουµε τον εαυτό
µας.
∆ΥΣΤΥΧΩΣ, υπάρχουν ακόµα άνθρωποι, που δυσκολεύον-
ται να καταλάβουν, ότι τα άτοµα µε αναπηρία είναι άνθρωποι,
που σε αντίθεση µε τους περισσότερους από µας, ο δρόµος
της ζωής τους είναι σπαρµένος µε εµπόδια, και αξίζουν -ως εκ
τούτου- τον σεβασµό µας και την αµέριστη συµπαράστασή
µας. ∆ΥΣΚΟΛΕΥΟΝΤΑΙ ακόµα να καταλάβουν, ότι η αναπη-
ρία, εκτός από την αρνητική της πλευρά, έχει και τη θετική της,
καθώς γεµίζει τους ανθρώπους που την υφίστανται µε ενσυ-
ναίσθηση και νοιάξιµο για το συνάνθρωπο, τους δίνει δύναµη,
καρτερία, υποµονή, σοφία, τους κάνει καλύτερους ανθρώ-
πους. Ότι σε ένα υπολειµµατικό σώµα µπορεί να κατοικεί
κάλλιστα, µια ακέραιη ψυχή, και σε ένα ακέραιο σώµα, µια
υπολειµµατική ψυχή. Ότι µπορείς να είσαι καθηλωµένος σε
αναπηρικό καροτσάκι και να είσαι ακέραιος, αρκεί να είσαι
ακέραιος στην ψυχή. Ότι µπορείς να είσαι µισός και να είσαι
ακέραιος και µπορείς να είσαι ακέραιος και να είσαι µισός. Σε
αντίθεση µε πολλούς από µας, που σωµατικά µπορεί να φαι-
νόµαστε ακέραιοι, ψυχικά όµως, να είµαστε χάλια.
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙ∆Ι, λοιπόν, το ερώτηµα που τίθεται στον κα-
θένα µας είναι το εξής: Στο δρόµο µετ’ εµποδίων της ζωής του
άλλου, να του προσθέσω ένα επιπλέον εµπόδιο ή να του αφαι-
ρέσω ένα εµπόδιο;